Nema dana da se u medijima ne spomenu maline, malinari i problemi koje oni imaju sa nakupcima, cijenom, podsticajima, lošim vremenskim uslovima…
Tradicija
U Brčkom ne postoji tradicija bavljenja malinarstvom. Ali vjerovatno zbog nemogućnosti iznalaženja zaposlenja. Javio se određeni broj mlađih ljudi koji uzgojem i prodajom maline pokušavaju da poprave kućni budžet.
Takav slučaj je i sa Jovom Zelenom koji je prije tri godine na svom placu u Sandićima kod Brčkog podigao zasad maline. Ukupne površine četiri dunuma. Od čega su tri i po dunuma pod “Polkom”. A pola dunuma je pod švajcarskom sortom “Tula Magic”. Koja je vrlo rjetka na ovim prostorima.
Jovo kaže da mu ove dvije sorte obezbjeđuju urod u malinjaku od početka jula mjeseca, pa sve do prvih mrazova.
Berem svaki drugi dan, uglavnom sam. A kad je puni rod uz pomoć berača ubirem i preko 100 kg maline dnevno. Iz iskustva mogu reci da je teško dostići urod od dvije tone po dunumu. Koliko su mi govorili da se može postići, ali sam ja zadovoljan i sa četiri tone za sezonu.
Jovo dodaje da nema problema sa plasmanom proizvoda.
Malinu plasiram isključivo direktnom prodajom. Tako što je pakujem u gajbice od 250 i 500 grama i odmah ih razvozim po narudžbi. Znači kad je uberem sledeći koji je dirne je krajnji korisnik koji će je i pojesti.
Cijena kilograma maline je 4 KM. To je uzevši u obzir troškove održavanja malinjaka, branja, pakovanja i transporta dovoljno i da bi se zaradila i pristojna plata. Ispod te cijene jednostavno nema računice da se ovo radi.
Jovo dodaje i da su podsticaji za proizvedene količine niski u odnosu na druge vrste voćarstva. Ali da je pozitivna stvar što se u Brčko distriktu podsticaj isplaćuje po dunumu, a ne po predatim količinama. Što je još jedan problem kod većih proizvođača maline.